Asansör Yolculukları

"Asansör Yolculukları" adında bir kitap yazacağım ve eser baştan sona monolog olacak! Belki karakterlerden yola çıkıp araya uydurma hikâyeler de koyabilirim ama en fazla bu! Diyalog kesinlikle olmayacak çünkü gerçekte de yok!

Öylece biniyoruz, herkes birbirine bön bön bakıyor ve sonra iniyoruz.

 Acaba diyorum, kendime bir “beğen”, bir “yorum yap”, bir “dürtele” tuşu taktırsam karşı tarafta çözülme olur mu?

Valla ben önceleri durumu inkâr edip, merhabasından, iyi günlerine daha da ileri gidip gülümsemesine kadar, artık Allah ne verdiyse yapıyordum ama son zamanlarda bende de tık yok!

Ben de aynen o biçim bakıyorum ve neler buluyorum neler…

Konuşmamak için sürekli önüne bakanlar

Bunlar, maazallah biri merhaba diyecek, kendileri de karşılık vermek zorunda kalacaklar diye ödleri patlayan gruba mensupturlar. Öylece önlerine bakarlar. Hayır, sanki merhaba dedikten sonra borç istenecek adamdan, yahu nedir bu korku?

Mütemadiyen aynaya bakıp kendini süzenler

Genelde kadındırlar. Saçına, üstüne başına bakar ve tüm bunları yaparken de siz orda yokmuşsunuz gibi davranırlar.

Güneş gözlüğünü çıkarmayanlar

Tamam, anladık; konuşmayacaksın ve hatta hatta göz temasına bile karşısın. Ya da çok havalısın. Hadi iyi niyetimi koruyayım, asansör ışıkları gözünü rahatsız ediyor. Hadi canım sen de!

Oranıza buranıza bakan ve çaktırmadığını sananlar

Plajlarda güneş gözlüklerini takıp rönt eden kişiliklerin yaptıkları nasıl anlaşılıyorsa, karakterlerin asansör sürümlerinde de durum farklı değildir. Hele de içeride ayna varsa!

Aşağı yukarı düğmesini henüz çözemeyenler

Aslında bunlar diğerlerine nazaran iyidirler, çünkü hiç değilse konuşurlar. Genelde kendi kendilerine “aaa, aşağıya iniyor bu, ben yukarı çıkacaktım, cık cık” derler. Tamam, cümleler tam olarak beklediklerimiz olmayabilir ama idare edin işte.

İnenlere aldırmadan binmeye çalışanlar

Bakın bunu gerçekten anlamıyorum. Sanki söz konusu bir asansör değil de bir otobüs ve bu da onun son seferi! İki dakika sonra bin, nereye yetişiyorsun? Ev mi kaçıyor, yoksa ofis mi? 

Tek çift durumunu yok sayanlar

Bilirsiniz bazı binalarda tek kat, çift kat asansörleri vardır. Ama hemen her olayda olduğu gibi, burada da okuyup anlamadan asansörlere dalan kişilik, önce çalışmayan kat düğmesinin canını çıkarır, ardından durumu anlar ve anlamsız bir biçimde asansöre sinirlenir. Genelde durum bir üst katta inip yürümekle son bulur. (Aman bir kat yürümeyin!)  

Gülme krizine tutulanlar

Genelde ergen kişilerde rastlanır. İkili ya da üçlü kız gruplarında daha çok gözlemlenmiştir. Birbirlerinden tuvalete giderken bile ayrılmayan bu tipler, topluca bindikleri asansörde aniden birbirlerine bakıp gülmeye başlarlar. Haliyle ortam gerilir, zira birbirini tanımayan topluluktaki herkeste olayı kişiselleştirme eğilimi vardır. Kendilerine hâkim olamayan ergen gurubun asansörden inerken, içlerine içlerine patlattıkları kahkahalarını dışarıya saldıkları da bilinmektedir.  

Piyasa yapanlar

Şayet gökdelenimsi bir binanın asansöründe 28. kata çıkıyor ve 8 erkeğin arasında tek dişi sizseniz kaçamak bakışlar, göz süzmeler ve gerdan kırmalardan oluşan ön iletişme başlamış demektir. Ama heyecanlanmayın, hepsi bu. Çünkü hadise birbirine 5 saat boyunca bakıp herhangi bir aksiyon gerçekleştirememişlerin durumundan pek de farklı değildir.  

Hijyenikler

Ellerinde tuttukları kâğıt mendillerden tanıyabilirsiniz. Düğmelere bu mendille basan bu tipler, daracık yerde hiçbir yere ve hiç kimseye değmemek için gösterdikleri çaba ile takdire şayandırlar. 

“Beni de alır mı?”cılar

Ay’ da 15 kg. geliyor olabilirsin ama burası asansör ve sen 90 kg.’ sun ve neden ağırlık limiti olan asansöre binmek için zorlarsın? “Beni de alır mı?” tipleridir bunlar ve genelde içeride bulunan ”arkayı beşleyelim tipleri” nedeniyle asansöre alınıp, sonra da önlerindeki birkaç saati aç, susuz ve en önemlisi nefessiz olarak geçirirler.

Fantezi düşkünleri

Pek çok filme konu olmuş asansör fantezisini uygulayana henüz rastlamadım. Şüphelendiğim durumlar yok değil ama yeterli kanıta sahip değilim, üzgünüm…